بهمن 57

یزدفردا :امیر حسین میر جلیلی :سي سال از انقلاب بزرگ مردم ايران گذشت.انقلابي كه حاصل سالها مبارزه و عدالت خواهي ملت بود.در حقيقت اين انقلاب خيلي زودتر از اين و در زمان انقلاب مشروطه بايد به وقوع مي پيوست كه به دليل كودتاي انگليسي 28 مرداد نتوانست موفق باشد و سرنوشتش به بهمن 57 موكول شد.
شايد شنيدن خيلي از مسائل تاريخ انقلاب براي مردُم به خصوص ما نسل سومي ها تكراري شده باشد اما اگر كمي بيشتر دقت كنيم حتي با يك ديد سطحي حتما به عظمت و بزرگي قيام مردم در آن زمان پي خواهيم برد.
به قول حضرت امام(ره): "اگر نبود دست تواناي خداوند امكان نداشت يك جمعيت 36 ميليوني با آن تبليغات ضد اسلامي و ...با اين و ضعيت يكپارچه قيام كنند و در سرتاسر كشور با ايده واحد و فرياد الله اكبر و فداكاريهاي حيرت آور و معجزه آسا تمام قدرتهاي داخل و خارج را كنار زده و خود مقدرات كشور را بدست بگيرد،بنابراين شك نبايد كرد كه انقلاب اسلامي ايران از همه انقلابها جداست،هم در پيدايش و هم در كيفيت مبارزه و هم در انگيزه انقلاب و قيام"
البته بايد به گفته هاي امام اين نكته را هم اضافه كنيم كه توده ملت،تحت رهبري آگاه و مومن و مبارز و الطاف الهي بود كه به پيروزي رسيد وگرنه هيچكدام به تنهايي قادر به انجام اين عمل نمي بودند.
بهمن 57 تاثير گزارترين روزها را در تاريخ اين كشور رقم زد و بالاخره بعد از سالها رنج و تلاش و مبارزه ملت به هدف ديرينه و آرزويش كه همان به دست گرفتن سرنوشت خودش بود رسيد.
گفته شده در دوران بعد از انقلاب با توجه به برخي هرج و مرج ها و وقوع جنگ تحميلي روزي يك خبرنگار خارجي از امام سوال ميكند كه: فايده اين انقلاب شما چه بود؟
امام در جواب يك جمله مي گويد و آن اين است كه "اگر تنها فايده انقلاب اين باشد كه امروز براي كشور در تهران تصميم گرفته مي شود نه جاي ديگري! همين مارا بس است.
يادآوري بهمن 57 شايد بتواند به بعضي ها كه داعيه مالكيت بر انقلاب را دارند و گاهي كاسه داغ تر از آش مي شوند بفهماند كه اين ملت بودند كه قيام كردند و شما نيز قطره كوچكي از درياي ملت بوده و هستيد
ملت بود كه امام را قبول داشت و به پشتيباني از او برخواست .ملت امام را به عنوان رهبري از بطن خود قبول داشت،امام را قبول داشت چون مي دانست حرف و عملش يكي است،باور داشت كه هدفش چيزي جز برقراري عدالت و خدمت به جامعه نيست.امام را قبول داشت چون به عينه مي ديد زندگي ساده اش را..
مي ديد كه چگونه در مقابل ظلم و ستم ها مي ايستد و با هيچگونه تشويق و تمجيدي تغييري در احوالش حاصل نمي شود.
و تا دنيا دنياست اين ملت قبول دارد هر كسي را كه راه امام را در پيش بگيرد.

ياد خاطره اي از سفر سال گذشته رهبري به شهرمان افتادم..
در يكي از ملاقات هاي عمومي كه به ديدار آقا رفتيم حرف هاي جالبي مي زدند.
ايشان در قسمتي از صحبت هايشان به نكته اي اشاره كردند به اين مضمون كه:"من هيچوقت اين ابراز علاقه و حمايت هاي مردُم را به پاي خودم نمي گذارم،من مي دانم كه هر چه دارم از اين انقلاب است و مي دانم تا وقتي در راستاي اهداف انقلاب اين ملت حركت مي كنم مردم هم مرا حمايت مي كنند.من هرگز اين محبت مردُم را به پاي خودم نمي گذارم و هرگز چنين اشتباهي نمي كنم"

در همين لحظه فردي از وسط جمعيت بلند شد و شروع به دادن شعارهاي چاپلوسانه كرد كه آقا همانجا مانع او شد و نگذاشتند ادامه بدهد.
اين حركت ايشان و صحبت هايي كه قبل از آن گفتند تاثير عجيبي در من گذاشت و خيلي از شبهه هايي كه قبلا در ذهنم بود از بين رفت.
نديدم كه صداو سيما آن جلسه را پخش كند،شايد هم پخش كردند و من نديدم ولي آن صحبت ها و نكات ظريف به چندبار ديدنش مي ارزد.
آري ملت براي همين به ميدان مبارزه آمد و انقلاب كرد و كشته داد ..

بهمن 57 شايد بتواند به بعضي از مسئولين يادآور اين امر باشد و بدانند كه پست و جايگاه كنوني شان حاصل چه چيزهايي است..
به ياد بياورند خون هايي را كه در كوچه ها و خيابان ها به زمين ريخت..
ياد بياورند ناله و فرياد مبارزان در شكنجه گاههاي مخوف ساواك را..
متاسفانه امروزه شاهد آن هستيم كه بعضي افراد تا با انتقادي روبرو مي شوند سريع اسم خون شهدا و نظام را به ميان مي آورند و منتقدان نسبت به عملكردشان را به پايمالي خون شهدا و تضعيف نظام اسلامي متهم مي كنند.
اتفاقا پايمال گر خون شهدا و مايه تضعيف نظام همين ها هستند كه به همين راحتي براي سرپوش گذاشتن بر اشتباهات و حفظ جايگاهشان خون شهدا را به ميان مي آورند.
مسئولين بدانند كه در پس اين انقلاب خون هزاران شهيد از اين ملت است كه ساليان متمادي براي چنين روزي مبارزه كرده اند.
خوبست بدانند كه كوچكترين سستي و غفلت از آرمان اين ملت و زير پا گذاشتن حقوق مستضعفان خيانت به خون اين شهيدان است و مطمئن باشند كه روزي همه ما بايستي پاسخگوي اعمالمان باشيم.

حضرت امام در پايان وصيتنامه شان ۴ تذكر مي دهند كه دو تاي آنرا اينجا ذكر مي كنم:

۱"- اكنون كه من حاضرم،بعضي نسبتهاي بي واقع به من داده مي شود و ممكن است پس از من در حجم آن افزوده شود.لهذا عرض مي كنم آنچه به من نسبت داده شده يا مي شود مورد تصديق نيست مگر آنكه صداي من يا خط و امضاء من باشد يا تصديق كارشناسان يا در سيماي جمهوري اسلامي چيزي گفته باشم.

۲- من در طول نهضت و انقلاب به واسطه سالوس و اسلام نمايي بعضي افراد ذكري از آنان كرده و تمجيدي نموده ام كه بعد فهميدم از دغل بازي آنان اغفال شده ام.آن تمجيدها در حالي بود كه خود را به جمهوري اسلامي متعهد و وفادار مي نماياندند و نبايد از آن مسائل سوء استفاده شود و ميزان هر كس حال فعلي اوست" اللهم عجل لوليك الفرج